Το σωσίβιο και το quick stop σώζουν ζωές!
Προλογίζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Ο Όμιλος (ιδιοκτητών) φουσκωτών σκαφών Χίου είναι ένας σύλλογος διαφορετικός από πολλούς άλλους στον χώρο των φουσκωτών σκαφών και της θάλασσας γενικότερα. Και είναι διαφορετικός, όχι γιατί έχει πολλά εγγεγραμένα μέλη στο μητρώο του, ούτε γιατί έχει πολύχρονο παρελθόν ή μεγάλες και βαρύγδουπες εκδηλώσεις στο ενεργητικό του, αλλά γιατί διαθέτει μερικές απλές, αλλά πολύ σημαντικές, προδιαγραφές, οι οποίες δεν συναντώνται εύκολα σε άλλους συλλόγους. Προδιαγραφές όπως η ομόνοια και η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών, το αφιλοκερδές ενδιαφέρον, η συμμετοχή, η αδιαφορία για την καρέκλα, ο εθελοντισμός και η φιλοξενία είναι αυτές που κάνουν τον Ο.Φ.Σ.Χ. να ξεχωρίζει.
Σχολιάζει, παραμένοντας αγανακτισμένος, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Θυμάστε, ελπίζω, το περιστατικό στα Διόδια Ζευγολατειού, όταν στις αρχές Οκτωβρίου αρνήθηκα να καταβάλλω τα τέλη διοδίων για το τμήμα του δρόμου Κορίνθου - Πατρών, καθώς και την επιστολή διαμαρτυρίας μου προς την "Ολυμπία Οδός Α.Ε." : http://www.ribandsea.com/waves/185-2009-10-13-19-30-44.html
Σήμερα λοιπόν έλαβα την ακόλουθη απάντηση από την "Ολυμπία Οδός Λειτουργία Α.Ε.", η οποία, ούτε λίγο ούτε πολύ, μου χρώσταγε τον γάϊδαρο ζητάει τώρα και τη σέλλα!
Φαίνεται, τελικώς (και δυστυχώς), ότι δεν θα λείψουν ποτέ απ’ τον χώρο της θάλασσας οι ευκαιριακοί «ναυτικοί» του g.p.s. που οργώνουν τις θάλασσες του Αιγαίου και καμαρώνουν σαν γύφτικα σκεπάρνια, ειρωνευόμενοι ενίοτε αυτούς που επιμένουν να ταξιδεύουν με τον ναυτικό χάρτη, τον διπαράλληλο, το κουμπάσο και την πυξίδα.
Σχολιάζει αγανακτισμένος ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Σε πινακίδες που έχει τοποθετήσει η εταιρεία "Ολυμπία Οδός Α.Ε.", σε διάφορα σημεία της κατ' ευφημισμόν "Εθνικής Οδού" Κορίνθου-Πατρών, αναγράφεται η φράση : Προσοχή! Στα επόμενα δύο χιλιόμετρα συμβαίνουν θανατηφόρα ατυχήματα! Και ο ταλαίπωρος οδηγός ευλόγως θέτει το ερώτημα στους υπευθύνους της ως άνω εταιρείας : Κι' εσείς τι κάνετε κύριοι γι' αυτό; Μα εμείς απλώς εισπράττουμε διόδια, απαντούν εκείνοι, με σκοπό κάποτε ο δρόμος αυτός να γίνει Εθνικός!
Σχολιάζει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Φωτογραφίζει ο Μπάμπης Κωνσταντάτος.
Ταξίδια στο πιάνο...
Αφήσαμε πίσω την αθωότητα των παιδικών μας χρόνων, κι’ αυτό, μεγαλώνοντας, μας κάνει συχνά προβληματικούς στις σχέσεις μας με τους άλλους. Μας κάνει επιθετικούς, μας στερεί τη χαρά της προσφοράς, μας περιχαρακώνει. Αυτή είναι μια θλιβερή διαπίστωση που, λίγο πολύ, όλοι μας έχουμε κάνει κατά καιρούς. Αν και το διαπιστώνουμε, ωστόσο, δεν κάνουμε τίποτε για να διώξουμε τη φοβία και τις ενοχές μας και να επιστρέψουμε στα χρόνια της αθωότητας...