Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Περί ειδικών συμβούλων και αγιασμού τών υδάτων.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Βομβαρδισμένος και πάλι από ειδήσεις που αναδεικνύουν ακαταπαύστως το μπάχαλο που αυτοαποκαλείται «ελληνικό κράτος», άρχισα να γράφω για το φρούτο που αποκαλείται «ειδικός σύμβουλος υπουργού». Και τότε μου υπενθύμισαν ότι όφειλα να έχω πάρει αγιασμό από την εκκλησία της ενορίας μου, όπως κάθε χρόνο.
Πήρα το μπουκαλάκι μου και κατηφόρισα προς τον ναό. Εντός του ναού και σε απόσταση 5-6 μέτρων από τον είσοδο ήταν τοποθετημένο ένα καλογυαλισμένο δοχείο χρώματος ασημί με βρυσούλα [κάτι σαν δοχείο σαλεπιτζή σε διπλάσιο μέγεθος], από όπου γέμιζε ο κάθε πιστός [;] το δικό του δοχείο. Ένας κρατούσε φιαλίδιο των 50 ml εντελώς φυσιολογικά, άλλος είχε ένα κάπως μεγαλύτερο και ένας κρατούσε φιάλη του 1,5 λίτρου. Η ουρά ήταν μικρή, καθότι περασμένες δώδεκα το μεσημέρι, αλλά ένας χώθηκε ανάμεσά μας παρατύπως, για να κερδίσει μερικές θέσεις. «Κι’ εδώ ρε πούστη μου ο εξυπνάκιας;» μονολόγησα και μετά είπα αυθόρμητα «σχώρα με Θε μου».
Με λένε Αρτέμη.
Με λένε Αρτέμη. Ίδρυσα το κίνημα κατά της αποψίλωσης του αιδοίου.
Διαθέτω 600 δισεκατομμύρια μουνότριχες που συνέλεξα με κόπο σε νεροχύτες, βόθρους και τραπεζικούς λογαριασμούς ελλήνων γιατρών, δικηγόρων, υδραυλικών, μητροπολιτών, ιδιαιτεράδων καθηγητών και εκδοτών ποιητικών συλλογών του κέντρου των Αθηνών που τα πιάνουν χοντρά απ’ τα ψώνια.
Εγώ και οι οπαδοί μου δεν ζητάμε τίποτε άλλο παρά την απόδοση των εν λόγω τριχομονάδων εις τους φυσικούς δικαιούχους.
Ζητάμε να αποδοθεί δικαιοσύνη με στοχευόμενη εμφύτευση τριχών εις τα παραπλανημένα αιδοία.
Ο Σώρρας και το “νερό του Καματερού” : Ποιος βοήθησε στην αποκάλυψη της απάτης...
Του Ελευθέριου Ρήνου.
Με λύπη μου βλέπω να χρησιμοποιείται το όνομά του Καθηγητή Θεόδωρου Καρυώτη και πάλι από κάποιους κύκλους στην υπόθεση του Αρτέμη Σώρρα, αν και με παρρησία πήρε θέση και πρώτος αποχώρησε από τα αρχικά στάδια της όποιας προσπάθειας, πολύ πριν αυτή μετεξελιχθεί στην εγκληματική οργάνωση που είναι σήμερα.
Ναι, πραγματικά ο Καρυώτης έσφαλε και το παραδέχτηκε. Βγήκε στο τηλεοπτικό παράθυρο, με παρρησία και ανέλαβε τις ευθύνες του, πράγμα πολύ σπάνιο στις μέρες μας, όταν οι πολιτικοί μας επιμένουν πως διατηρούν το «παπικό αλάθητο». Έσφαλε γιατί άφησε συναισθήματα και προσωπικές σχέσεις να επικρατήσουν της λογικής. Όμως με τα πρώτα σημάδια πως κάτι δεν πάει καλά, διαχώρισε πλήρως τη θέση του και αποχώρησε από το 2012, ενημερώνοντας τους απλούς πολίτες με κάθε τρόπο, ώστε να μην πέσουν θύματα αυτής της κατάστασης.
Το Κράτος δεν μπορεί να εκδικείται αθώα παιδιά.
Του Αναγνώστη Λασκαράτου.
Η Πρότοιφωράαροισταιρά, έχει πάψει προ πολλού να μας εκπλήσσει δυσάρεστα. Άλλωστε την είχαμε καταδικάσει στη συνείδησή μας πολύ πριν από το 2012, θεωρώντας πως ο κ. Τσίπρας είχε δώσει σαφέστατα δείγματα της γνωστικής, διανοητικής, ηθικής και πολιτικής του στάθμης (βλ. ενδεικτικά Ο κ.Τσίπρας ντροπιάζει την Αριστερά, όπου ο κ.Τσίπρας, ως αρχηγός της Αντιπολίτευσης, εξευτέλιζε τη θεσμική του θέση και δεχόταν υπάκουα διαταγές από Χρυσαυγίτη μητροπολίτη-«Χωροφύλακα», «υμνητή βασανιστών», σε μνημόσυνο θυμάτων του Ναζισμού! https://roides.wordpress.com/2012/12/24/24dec12/). Όλοι σχεδόν οι Αριστεροί, που τώρα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, έκαναν τότε πως δεν καταλάβαιναν τις αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις που εξέπεμπε η συνολική συμπεριφορά του εκκολαπτόμενου «Εθνάρχη» του κ. Παπαγγελόπουλου και «διεθνούς κύρους ηγέτη» της κυρά-Θεανούς.
Υπο-μένουμε ευρώ.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Πίστη στο ευρώ διεκήρυξε για πολλοστή φορά ο ΠτΔ με το πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του. Άλλη μία δήλωση υποταγής στους δανειστές σε συνέχεια της περιβόητης πια επιστολής Τσακαλώτου που ζήτησε συγγνώμη, επειδή η κυβέρνηση μοίρασε αντίδωρο στους χαμηλοσυνταξιούχους χωρίς να ρωτήσει τους δανειστές. Αυτούς που μας δίνουν λεφτά, για να μπορούμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, ώστε να μην καταρρεύσει το κράτος [;].
Εγώ διερωτήθηκα για πολλοστή φορά γιατί δεν έχουμε επιστρέψει ακόμη στη δραχμή. Αφού το βλέπουμε πως το ευρώ μάς ταλαιπωρεί. Άλλοι, βέβαια, ισχυρίζονται πως η κακοδαιμονία μας δεν είναι το ευρώ, αλλά η νοοτροπία μας και το αισχρό πελατειακό κράτος. Λες και η νοοτροπία μας άλλαξε μόλις υιοθετήσαμε το ευρώ και το πελατειακό κράτος στήθηκε πάνω στο ευρώ, ώστε να μην είναι το ευρώ που φταίει.