Rib and Sea
Στην Ελλάδα των συσσιτίων, των αστέγων και της ελεημοσύνης: ευρωπαϊκές αξίες, θιασώτες της οκάς κατά του ΕΚΑΣ, πανεπιστημιακό άσυλο ανιάτων ιδεών και άλλα τινά.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Οι Γερμανοί, λέει, δεν υποχωρούν στις παράλογες αξιώσεις τους για τη νιοστή αξιολόγηση, διότι κάτι τέτοιο δεν μπορούν να το κάνουν πριν από τις εκλογές τον Σεπτέμβριο. Δηλαδή; Θα φανούν στον γερμανικό λαό σκληροί έναντι των Ελλήνων, για να τους ψηφίσει, και μετά θα αλλάξουν θέσεις; Πανευρωπαϊκή αξία, η οποία οδηγεί τα βήματα όλων των πωλητικών και στην Ελλάδα και στη Γαλλία και στην Ολλανδία και παντού στην ΕΕ. Χωρίς αιδώ.
Ο Κούλης, λέει, συναντήθηκε με τον κ. Σόιμπλε και του ανέπτυξε το σχέδιό του για την έξοδο της Ελλάδος από την κρίση. Εμάς ρε Κούλη πότε θα μας το ανακοινώσεις το σχέδιο; Γιατί μας αφήνεις στο σκοτάδι; Δεν μας αφορά; Κι’ άλλη πανευρωπαϊκή αξία. Δεν κάνουμε του κεφαλιού μας. Παίρνουμε το «έχει καλώς» από τα αφεντικά και μετά σερβίρουμε το σχέδιο στο πόπολο την κατάλληλη για τα συμφέροντα του κώματος στιγμή. Άλλωστε, με σχέδιο μπήκαμε στο 1ο Μνημόνιο [λεφτά υπάρχουν], με σχέδιο μπήκαμε και στο 2ο [αναδιαπραγμάτευση 18 σημείων], με στρατηγικό σχέδιο μπήκαμε και στο 3ο το μακρύτερο [με ένα νόμο και ένα άρθρο καταργούμε τα Μνημόνια]. Και τώρα πάμε καρφωτοί για το 4ο [δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα λιτότητας, δεν υποχωρούμε από τις αρχές μας], επειδή φταίνε οι προηγούμενοι που μας έφεραν εδώ και εμείς δεν μπορούμε παρά να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτά που μας έφεραν ως εδώ. Μπορεί να λέγαμε «go back madame Merkel», αλλά δεν τρέχει και τίποτε να λέμε τώρα «come back madame Merkel». Και η κυβίστηση πανευρωπαϊκή αξία. Ουάου!
Κρίσιμα ερωτήματα για τις σχέσεις της Rothschild με την ελληνική κυβέρνηση.
Του Νίκου Χρυσικόπουλου.
Εδώ η Rothschild το έχει... τούμπανο, και εμείς κρυφό καμάρι… Αυτή η περίεργη μυστικότητα που έχει επικρατήσει γύρω από την επιλογή και την ύπαρξη ή μη σύμβασης μεταξύ ελληνικού δημοσίου, επί της ουσίας του ΟΔΔΗΧ και της Rothschild, προκαλεί αρκετά εύλογα ερωτήματα. Γιατί ενώ η ελληνική κυβέρνηση παριστάνει την ανήξερη, από την Rothschild κατ’ επανάληψη από πέρυσι γίνεται αναφορά στην συγκεκριμένη "δουλειά" που έχει αναλάβει για το ελληνικό κράτος! Σε επίσημα έγγραφά της!
Και φυσικά η υπόθεση έχει λάβει εντελώς διαφορετική διάσταση μετά και το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Παρίσι και τις επίσημες δηλώσεις που ακολούθησαν. Όπου επιχειρείται να γίνει... παρθενογένεση στις σχέσεις ελληνικής κυβέρνησης και Rothschild. Γιατί δια στόματος του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Τζανακόπουλου ακούσαμε ότι ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος ζήτησε στις 25 Ιανουαρίου από τον ΟΔΔΗΧ να βρει σύμβουλο και μετά από δύο ημέρες του υπεδείχθη από τον οργανισμό η Rothschild! Έτσι απλά… Και το μόνο που εκκρεμεί είναι η έκδοση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης. Ε, τώρα όσον αφορά το ταξίδι του πρωθυπουργού... σύμπτωση...
Το μαύρο πρόβατο.
«Υπήρχε μια χώρα όπου όλοι ήταν κλέφτες. Τη νύχτα κάθε κάτοικος έβγαινε με αντικλείδια κι ένα φανάρι και πήγαινε να διαρρήξει το σπίτι ενός γείτονα. Επέστρεφε την αυγή φορτωμένος κι έβρισκε το σπίτι του διαρρηγμένο. Κι έτσι όλοι ζούσαν αρμονικά και χωρίς προβλήματα, αφού ο ένας έκλεβε τον άλλον, κι αυτός έναν άλλον ακόμα και ούτω καθεξής, μέχρι να έρθει η σειρά του τελευταίου που έκλεβε τον πρώτο. Το εμπόριο σε εκείνη τη χώρα ασκείτο με τη μορφή της απάτης, τόσο από την πλευρά εκείνου που πουλούσε όσο και από την πλευρά εκείνου που αγόραζε. Η κυβέρνηση ήταν μια εταιρία που εγκληματούσε σε βάρος των πολιτών, και οι πολίτες, από τη μεριά τους, νοιάζονταν μόνο να εξαπατούν την κυβέρνηση. Έτσι η ζωή συνεχιζόταν χωρίς δυσκολίες, και δεν υπήρχαν ούτε πλούσιοι ούτε φτωχοί.
Μάθημα Ελληνικής Ελευθερίας.
Του Simple Man.
Ξέρεις πότε τελείωσε αυτός ο λαός; Την ημέρα που του έδωσαν το χαρτί της ελευθερίας και δεν είδε στο τέλος της σελίδας τα ψιλά γράμματα του συμβολαίου που υπέγραφε. Ήταν η τελευταία του ευκαιρία πριν εφτά δεκαετίες να σπάσει όλες τις συμφωνίες με τους μέχρι τότε εξουσιαστές Ευρωπαίους και να φτιάξει κράτος. Δεν άντεχε όμως άλλο πόλεμο, άλλη στέρηση, άλλη μάχη και είπε να ελευθερωθώ τώρα και βλέπουμε για αύριο. Από πότε το μάθημα της ελευθερίας διακόπτεται για κομματικές διαφημίσεις με σπόνσορες πακέτα Μάρσαλ;
Την ημέρα που κατέβηκαν οι σβάστικες από όλα τα κρατικά κτίρια και έφυγε και το τελευταίο τζιπ με τους ναζιστές αξιωματικούς από την Αθήνα, βγήκε η Ελλάδα στους δρόμους να πανηγυρίσει την "νίκη" της. Επάνω σε αυτόν τον πανηγυρισμό, στον οργασμό της στιγμιαίας ελευθερίας δεν ήθελε να λύσει κι άλλο πρόβλημα. Το σημαντικότερο πρόβλημα: Το πού ανήκω τώρα. Πώς νοείται να έχεις ελευθερία όταν πρέπει να ανήκεις κάπου;
Απορίες.
Του Προκόπη Μπίχτα.
Τώρα που εξαπλώνεται η συζήτηση για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, κοινωνικοποιήσεις – εθνικοποιήσεις τραπεζών, διαγραφή του χρέους κλ.π., ξεπήδησαν οι συνήθεις αντιρρησίες και καθ’ έξιν απορημένοι και “θέτουν προβληματισμούς” “πώς θα γίνουν αυτά” και εξάγουν ή υπονοούν και πόρισμα “αυτά δεν γίνονται”!
Ότι ανάλογες ενέργειες έχουν γίνει σε δεκάδες χώρες, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών του κόσμου διαθέτουν εθνικά νομίσματα, ότι, μέσα στον 20ο αιώνα, 47 χώρες έχουν κηρύξει στάση πληρωμών για τα χρέη τους και οι 44 από αυτές πέτυχαν πρωτοφανείς ρυθμούς ανάπτυξης, ότι σε μια σειρά χώρες έχουν χαριστεί και διαγραφεί τα χρέη ιδιωτών και πολλά άλλα πράγματα, προφανώς “δεν έχουν υποπέσει στην αντίληψή τους”! “Προσπαθούν” ακόμα να ανακαλύψουν τον τροχό!