Rib and Sea
|
|
|
Το σωσίβιο, το quick stop και η ζώνη σώζουν ζωές
Ποινικές ευθύνες για χειραγώγηση του νομίσματος και για το αδίκημα της τρομοκρατίας του χρήματος.
Όλα τα δημόσια και ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδος, από 8-5-2010, έχουν ενεχυριαστεί, παράνομα, στην γερμανική τράπεζα KfW, ακόμη και αυτά που είναι σε άλλο νόμισμα, δηλαδή εκτός ευρώ ή βρίσκονται εκτός εθνικής επικράτειας!
Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά εγκλήματα, διεθνώς, από την ίδρυση του παγκοσμίου χρηματοπιστωτικού συστήματος, μέχρι σήμερα, γιατί αφορά την ενεχειρίαση ενός ολόκληρου κράτους αλλά και ατομικά των πολιτών του, για ένα χρέος που θα μπορούσε να ρυθμιστεί με την υποθήκευση ενός τμήματος μόνο της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
Ο κ. Δαμαβολίτης, η κ. Καφαντάρη και η κερα-Τασία.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Πήρε τη θέση του Νότη Μαριά, όταν ο τελευταίος έβαλε πλώρη για την Ευρωβουλή. Στο κώμα των ΣΑΝΕΛ [από τον «σανό», όχι το «Chanel»]. Και τόλμησε να πει πως ο λαός έπρεπε να ψηφίσει «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα της 05.07.2015. Ποιός είδε τον Χάνο Κλασμένο και δεν τον φοβήθηκε. Άμεση διαγραφή και πρόσκληση του διαγραφέντος να παραδώσει την έδρα του [τη βουλευτική]. Και ο αθεόφοβος την παρέδωσε, επειδή ήθελε να διατηρήσει αλώβητη την άλλη.
Ποιος τον θυμάται; Κανείς. Ενώ κάτι άλλους με ονόματα τύπου Μητσοτάκης, Βορίδης, Γεωργιάδης, Καμένος, Πάντζας, Σκουριολάκος, Δέδες, Αυλωνίτου, Μανιός, Καφαντάρη, Φωτίου, Μανιός, Αθανασίου, Τριανταφυλλίδης, Μιχελογιαννάκης, Μπαλάφας, Σπίρτζης, Σκουρλέτης, Φίλης, Φάμελλος, Κουίκ, Φλαμπουράρης, Κουντουρά τους μνημονεύουν κάθε μέρα τα ΜΜΕ και ο πωλητικός κόσμος.
Αγγλικά για προχωρημένους πρώην αντιμνημονιακούς.
Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης.
Πώς λέμε στα αγγλικά «Το κράτος έχει συνέχεια»;
Αμέσως μετά τη νίκη της ΝΔ στις εκλογές της 17.06.2012 ο αρχηγός της Α. Σαμαράς δήλωνε :
«O ελληνικός λαός ψήφισε την ευρωπαϊκή πορεία και την παραμονή μας στο ευρώ.. Ο τόπος πρέπει να κυβερνηθεί ……….. θα σεβαστούμε την υπογραφή και τις δεσμεύσεις της χώρας, το κράτος έχει συνέχεια και συνέπεια…. Στόχος μας είναι να βγούμε από την κρίση με κοινωνική συνοχή με δουλειές, με δικαιοσύνη και ασφάλεια. Εμείς τηρούμε ό,τι είπαμε…».
Παληάνθρωποι.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Εκλεκτός φίλος μού θύμισε προ ημερών την εφημερίδα «Παληάνθρωπος» που κυκλοφορούσε επί μία και πλέον εκατονταετία με την προμετωπίδα «Έχομεν μίαν αρχήν, να μην έχωμεν καθόλου αρχάς».
Θυμήθηκα τον πατέρα μου, ο οποίος δεν έβριζε ποτέ. Μόνο μία φορά τον είχα ακούσει να χαρακτηρίζει «παληάνθρωπο» ένα δοχείο νυκτός. «Τώρα του κάνατε τη μούρη κιμά», μονολόγησα. Πολύ αργότερα συνειδητοποίησα πόσο βαρειά είναι αυτή η βρισιά και πόσο ουτιδανός πρέπει να ήταν εκείνος, τον οποίον είχε στολίσει μ’ αυτή την κουβέντα ο πατέρας μου.
Ουδέν καλόν αμιγές κακού.
Του Σωτηρίου Καλαμίτση.
Είχα διαβάσει στο νέο Μνημόνιο, μπαρδόν «συμφωνία» ήθελα να πω ή «εξιτήριο από την κρίση», ότι πρέπει η χώρα μας να θεσπίσει μέτρα που δεν θα επιτρέπουν στους φορείς υγείας να διενεργούν διαγωνισμούς προμηθειών κατά βούληση και κατά μόνας, καθώς και ότι θα πρέπει να εφαρμόζεται στις εν λόγω προμήθειες το bench marking, ήτοι η συγκριτική αναγωγή, ήγουν: όταν ο προμηθευτής πουλάει το ίδιο προϊόν φθηνότερα σε άλλη χώρα, να υποχρεώνεται να το πουλήσει στην ίδια χαμηλότερη τιμή και σε μας και όχι στη συμφωνημένη, κατόπιν διαγωνισμού, τιμή.