Rib and Sea
Πανικός στο κοτέτσι.
Όπως κάθε λογικός άνθρωπος έτσι και το blog δεν θα είχε πρόβλημα να συμφωνήσει με μιά σωστή άποψη, έστω κι αν αυτή εκφέρονταν από έναν ηλίθιο.
Εκεί όμως στην κυβέρνηση και πέριξ αυτής δεν πρόκειται απλώς για ηλίθιους. Όχι. Αυτό θα ήταν πολύ αθώο και, ενδεχομένως, ανθρώπινο και κατανοητό.
Πρόκειται για μιά συμμορία τυχαίων τυχοδιωκτών, με ήθος θάρρος και θράσος κότας λειράτης,,είτε πρόκειται για κάποιον υφυπουργό, είτε για σύμβουλο στρατηγικού σχεδιασμού (πςςςςς!) του πρωθυπουργού.
Έτσι η περίφημη ανάρτηση μιάς απ' αυτές τις κότες: "Η el dorado έκανε αυτό που μπορεί. Μόλυνση, καταστροφή του δάσους, διάλυση ανθρώπινων σχέσεων, εξαγορά συνειδήσεων. Η τοπική κοινωνία σήμερα πρέπει να βγει στον δρόμο της αποχώρησης αυτής της εταιρίας και αυτου του "εργου" και να στηρίξει την έξοδό της απο τη χωρα μας, ώστε να γίνει πραγματικότητα η απειλή της. Στα τσακιδια el dorado και να μην στεριώσεις πουθενά.".
Ο Μανωλάκης στην Πνύκα...
Το σύστημα μπορεί να είναι πανίσχυρο, αλλά πολλές φορές, πάμπολλες, δείχνει και πανηλίθιο. Παράδειγμα οι επισκέψεις τύπου Μανωλάκη-μαριονέτας των τραπεζών,που αντί του επιθυμητού τους στόχου, που είναι η προπαγάνδα και ο υπνωτισμός του πόπολου, και αντί να προσπαθεί (το σύστημα) να περάσει όσο το δυνατόν απαρατήρητο και να κάνει την βρώμικη-εγκληματική δουλειά του όσο το δυνατόν πιό αθόρυβα, αντίθετα, με τυμπανοκρουσίες και επίδειξη μιάς πέτσινης και ούτε καν, μιάς πλαστικής δημοκρατίας, καταφέρνει να υπενθυμίσει τον λόγο για τον οποίο είναι μισητό απ' τον λαό, και καταφέρνει ακόμη να ατσαλώσει την θέληση πολλών για αντίδραση-αντίσταση-ανυπακοή.
Εφτ-ανόητα - αυτονόητα 106-0.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Τα έγραψε τόσο ωραία ο κ. Χ. Τζιβανόπουλος που εγώ δεν χρειαζόταν να γράψω τίποτε. https://365meres.wordpress.com/2017/09/13/papadopouloi-se-onoma-karanikes-se-nootropia/
Ακούγοντας, όμως, και πάλι ότι οι 106 φοιτητές που, προφανώς, αγόρασαν μία εργασία και την παρέδωσαν αγεληδόν στους καθηγητές τους με απολύτως ήσυχη τη συνείδησή τους, αναρωτήθηκα, ως νομικός, γιατί δεν έχουμε εδώ εγκληματική οργάνωση κυρίαρχο στοιχείο της οποίας είναι το οικονομικό όφελος; Μάλλον το αδίκημα που διέπραξαν δεν είναι από αυτά που μπορεί να διαπράξει μία εγκληματική οργάνωση.
Σημασία στη λεπτομέρεια ή η σύντροφος του συντρόφου και αντισ[υν]τρόφως.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Τα τελευταία χρόνια επισκέπτομαι αδιαλείπτως κάθε Κυριακή το περίπτερο της γειτονιάς μου, από το οποίο αγοράζω βιβλία. Πάμφθηνα, αλλά πολύ ενδιαφέροντα βιβλία. Μαζί με τα βιβλία, όμως, παίρνω αναγκαστικά ως δώρο και μία εφημερίδα. Δεν εξετάζω την πολιτική χροιά της εφημερίδας, αρκεί το βιβλίο, το οποίο αυτή συνοδεύει, να μου προκαλεί το ενδιαφέρον.
Πριν πετάξω τις εφημερίδες, τους ρίχνω μια ματιά. Το πρωτοσέλιδο προδίδει την πολιτική χροιά της, αλλά αυτό μου είναι αδιάφορο, αφού ο άνθρωπος πρέπει να διαβάζει τα πάντα. Και μετά ξεφυλλίζω τη φυλλάδα αναζητώντας διάφορα αρθρίδια που κινούν το ενδιαφέρον.
Από τα τρία πήραμε το Μακρόν.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Αναζητώ ματαίως στο διαδίκτυο ολόκληρη την ομιλία του Γάλλου Προέδρου στην Πνύκα. Με την προοπτική να την παραβάλω με τον λόγο του Κολοκοτρώνη, αλλά και με του Απόστολου Παύλου. Δεν είμαι θρήσκος, ούτε καν θρησκευόμενος, αλλά κάτι είχε πει ο Παυλάρας [όχι ο Πολάκης] από τούτο το παγκόσμιας εμβέλειας βήμα.
«Ώ άνδρες Αθηναίοι, σαν πιο ευλαβεστέρους καθ’ όλα και πιο θρήσκους από άλλους ανθρώπους σας βλέπω. Και λέγω τούτο, διότι διαβαίνων τους δρόμους της πόλεως σας και εξετάζων προσεκτικά εκείνα, που λατρεύετε, βρήκα και ένα βωμό, εις τον οποίον είχε τεθεί η επιγραφή: «Αφιερούται ο βωμός αυτός εις τον άγνωστον Θεόν». Εκείνον, λοιπόν, τον Θεόν, που λατρεύετε, χωρίς να τον γνωρίζετε, αυτόν εγώ σας κηρύττω.».