Πηγή : http://mandatoforos.blogspot.com/2019/01/blog-post_15.html
Επειδή η προπαγάνδα και η αγυρτεία των διεθνιστών έχει πιά θεριέψει κι επειδή τα παχιά λόγια τους περί "ανθρωπιστικής" κατάργησης των συνόρων και ελεύθερης διακίνησης προσώπων και ιδεών χρησιμοποιούνται κατά κόρον απ' το σύστημα ως ο φερετζές τού π@@στη, θα θέλαμε να θέσουμε προς διεθνιστές και υποστηρικτές της συμφωνίας των Πρεσπών (ως κάτι σπουδαίο που τερματίζει επιτέλους και επιτυχώς για την Ελλάδα μία εκκρεμότητα τόσων ετών) λίγα λαϊκά-απλοϊκά ερωτήματα, παρέα με κάποιες σκέψεις και παρατηρήσεις.
Στην επίμαχη συμφωνία (που όπως λέει κι ο Στάθης δεν πρόκειται για έναν έντιμο συμβιβασμό, αλλά για μια άτιμη εκτέλεση διαταγών) υπάρχει ρητή η αναγνώριση μακεδονικής εθνότητας και μακεδονικής γλώσσας, και προφανώς αναφέρεται στην εθνότητα και την γλώσσα του κρατιδίου των Σκοπίων, αλλιώς δεν θα υπήρχε η ανάγκη ξεχωριστής και ρητής αναγνώρισης.
Πηγή : http://mandatoforos.blogspot.com/2019/01/blog-post_14.html
Πρώτον: Εν ενεργεία αξιωματικό σε θέση υπουργού είχαμε να δούμε κυριολεκτικά απ' τα χρόνια της χούντας.
Δεύτερον: Είτε με τον έναν είτε με τον άλλον τρόπο το πραξικόπημα που επιτελείται σ' όλα αυτά τα χρόνια των μνημονίων θα ολοκληρωθεί με την προδοσία-απώλεια της Μακεδονίας. Όπως τότε χάσαμε την μισή Κύπρο, τώρα χάνουμε την Μακεδονία.
Βίοι παράλληλοι πραξικοπημάτων και χουντών.
Αυτά τα δύο είναι και τα σοβαρά της υπόθεσης των πολιτικών "εξελίξεων".
Όλα τα υπόλοιπα είναι για τα πανηγύρια.
Για να 'χαμε να λέγαμε.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Τις τελευταίες ημέρες ξαναπαίρνουμε μαθήματα συνταγματικού δικαίου με τη βοήθεια άσχετων παρουσιαστών/δημοσιογράφων, αλλά και του Αλαίκσοις, του Χάνου Κλασμένου και διαφόρων εκπροσώπων και μη των κωμάτων.
Το θέμα του μαθήματος είναι πρόταση δυσπιστίας και πρόταση μομφής [άρσης εμπιστοσύνης]. Κατέφυγα στον Μπαμπινιώτη ως κατέχοντα λιγουλάκι τα γλωσσικά:
Πρόταση δυσπιστίας: πρόταση ορισμένου αριθμού βουλευτών (της συμπολίτευσης, της αντιπολίτευσης ή ανεξαρτήτων) για άρση της εμπιστοσύνης από την κυβέρνηση συνολικά ή από ένα ή περισσότερα μέλη της. Συνώνυμο: πρόταση μομφής.
Του Ελευθέριου Ρήνου.
Έξω έχει κρύο. Ας ανάψουμε μια φωτιά να ζεσταθούμε. Μπήκαμε στο 2019 και συμπληρώνουμε οκτώ (8) χρόνια από την πρώτη τακτική αγωγή που κατατέθηκε – στα νεότερα χρόνια – κατά της Εθνικής Τράπεζας, για το πολύπαθο θέμα της Τράπεζας της Ανατολής. Αυτή η χρονιά όμως, όπως και η επόμενη, θα σηματοδοτήσουν σημαντικές εξελίξεις στη δικαστική διερεύνηση, μέσα από έναν μακροχρόνιο σχεδιασμό που βρίσκεται σε εξέλιξη και με τη χρήση στοιχείων που ακόμη δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας, αλλά από μόνα τους… σείουν το συρτάρι για να βγουν έξω….
Έχοντας ασχοληθεί δημοσιογραφικά με κάθε λογής απάτη, πριν γράψω το παραμικρό για αυτή την υπόθεση, που κατακρεουργήθηκε από μερίδα του τύπου και στη συνείδηση της κοινωνίας λόγω της εμπλοκής του προφυλακισμένου Α. Σώρρα, φροντίζω να επαληθεύσω τα στοιχεία με απόλυτο τρόπο. Είναι προφανής τόσο η δύναμη της Εθνικής Τράπεζας, όσο και οι ενδείξεις για τη διασύνδεση της εξουσίας με τη δικαιοσύνη σε μια χώρα, που σε πολλά θυμίζει Κολομβία. Είναι όμως αυτή η δύναμη του αντιπάλου που κάνει κάθε βήμα δυσκολότερο για εκείνον σε τέτοιες ιστορίες.
Πηγή : http://mandatoforos.blogspot.com/2019/01/blog-post_11.html
Στα Σκόπια. Στο υπό κατασκευή ακόμη προτεκτοράτο-πρότυπο, εκεί που βρίσκει πνοή κι ανάσα η νέου τύπου "δημοκρατία", εμπνευσμένη κι ευλογημένη απ΄την δημοκρατία της Ευρωπαϊκής "Ένωσης" τραπεζών και τοκογλύφων. Εκεί που αν δεν συγκεντρώνεις τους βουλευτές-ψήφους που θέλεις, αναβάλλεις την ψηφοφορία. Κατά βούληση. Όσες φορές γουστάρεις. Μέχρι να εκβιάσεις, απειλήσεις, εξαγοράσεις συνειδήσεις και ψήφους, ώστε νάχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα και να πανηγυρίζεις την "νίκη της δημοκρατίας".
Αυτή η βρωμιά, η συναλλαγή, η υποκοσμιακή συμπεριφορά, ο βόρβορος κι ο βόθρος, είναι τα πρότυπα, τα προωθούμενα της Ευρωπαϊκής "¨Ενωσης". Είναι τα νέα ευρωπαϊκά ιδεώδη, είναι η "Ευρώπη των λαών", είναι το ήθος και το ύφος του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου των Βρυξελλών, είναι η πρακτική και η χαρά των κάθε λογής eurogroups. Είναι το ποθούμενο της καγκελαρίου-φύρερ του Δ' Ράϊχ των Βησιγότθων, η ευγενής εξέλιξη και κατάληξη της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, είναι η ξεφτίλα του ανθρώπινου πνεύματος.