Rib and Sea
The Paradise shit, ο Δασαρχίδης, η Περιφερειάρχιδα και η Μαρέβα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Τίς πταίει τελικά για την καταστροφή στη Δυτική Αττική; Ο Δασάρχης, λέει, καθυστερούσε 3 χρόνια να απαντήσει σε έγγραφο. Και τί έκανε αυτός που περίμενε την απάντηση του Δασάρχη μόλις πέρασε ένας μήνας από τότε που παρέλαβε το έγγραφό του ο Δασάρχης; Περίμενε άλλους 35 μήνες, μήπως και απαντήσει ο Δασάρχης.
Η Περιφερειάρχης κ. Δούρου υπέβαλε μηνυτήρια αναφορά, κατά παντός υπευθύνου προφανώς. Γενικώς και αορίστως. Καθότι δεν γνωρίζει ποιες Υπηρεσίες της Περιφέρειας ολιγώρησαν. Για να κινηθεί η Δικαιοσύνη και να ελέγξει τη θητεία της κ. Δούρου, τη θητεία του κ. Σγουρού, τη θητεία όλων των νομαρχών που «υπηρέτησαν» την Αττική πριν από τον κ. Σγουρό κ.λπ. Και μετά από μερικά χρόνια θα διαπιστώσει η Δικαιοσύνη ότι έχουν παραγραφεί όλα τα ανομήματα των προηγουμένων αυτοδιοικητικών αρχόντων και θα απαγγείλει κατηγορίες σε μερικούς μανδαρίνους, ίσως δε και στους προϊσταμένους των που παρέλειψαν να τους ελέγξουν.
Άσε μας ρε Κορνήλιε!
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
Άκουγα πάλι τούτες τις μέρες τις ελληνικούρες των ανταποκριτών τών καναλιών που μετέδιδαν ζωντανά [= απ’ ευθείας] από τον τόπο της καταστροφής [Μάνδρα, Ν. Πέραμος, Ελευσίνα] τον θρήνο των επιβιωσάντων για τον χαμό συγγενών και τη διάλυση περιουσιών και περιέγραφαν τη βιβλική καταστροφή.
Άκουσα πως οι προσπάθειες πραγματοποιούνται και δεν καταβάλλονται, πως οι νεκροί ανέρχονται τόσοι στον αριθμό, αντί τον αριθμό, όπως και ότι ο τάδε είναι έμπορος στο επάγγελμα, αντί το επάγγελμα, ως αναφορά αντί όσον αφορά και άλλα πολλά. Θυμήθηκα και το άλλο ωραίο «το Λιμενικό περισυνελέγει τους ναυαγούς». Είδα και τη φράση κάτω από τη μετάδοση «στην κήτη του ποταμού» και «σύγκλιση του συμβουλίου». Ας μη μιλήσω για τα πιο δύσκολα, όπως το κατ’ αρχάς και το κατ’ αρχήν ή το διαφανή και προφανή αντί το διαφανές και προφανές.
Ακραία κωλοτουμπικά φαινόμενα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
[ο αυτός: «ου γαρ τοις ψηφίσμασιν, αλλά τοις ήθεσιν καλώς οικείσθαι τας πόλεις»].
Ουδόλως εξεπλάγην από την απώλεια ζωών και την καταστροφή κόπων μιας ζωής στη Μάντρα, στη Νέα Πέραμο και στα πέριξ. Εξεπλάγην, όμως, από τις δικαιολογίες που προέβαλαν οι αρμόδιοι για να αποσείσουν τις ευθύνες τους με πρώτη και καλλίτερη την Περιφερειάρχη Αττικής κ. Δούρου. Αυτήν που θυμάμαι πολύ καλά πως έλεγε ότι διαφορετικά μαζεύουν τα σκουπίδια οι δημοκράτες από τους μη δημοκράτες, οι μνημονιακοί από τους αντιμνημονιακούς κ.λπ. Ακούγοντάς την τότε είχα μείνει εμβρόντητος από την ουρανομήκη αυτή παπάρα.
Τώρα που όλοι είναι μνημονιακοί μέχρι τα μπούνια και έχει πλέον αποδειχθεί ότι είτε έτρεφαν αυταπάτες είτε δεν μπορούν να αλλάξουν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα όλα όσα κακά είχαν διαπράξει οι προηγούμενοι, αν και υποτίθεται πως είχαν μελετήσει τα πράγματα και ήταν σε θέση να κάνουν πράξη τις εξαγγελίες τους, είμαι βέβαιος και επαναλαμβάνω ότι τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει στον τόπο, όποιος και αν κυβερνά.
Ο κόμπος και το χτένι.
Ακόμη και η μικρή ολλανδέζα, ο απερχόμενος Νταϊσελκάπως, ομολόγησε πως με τα λεφτά των φορολογούμενων ευρωπαίων (ελλήνων) διασώθηκαν οι τράπεζες (ελληνικές και ευρωπαϊκές). Δηλαδή άλλος ανακεφαλαιώνεται κι άλλος πληρώνει.
(Εν τω μεταξύ αυτή η πρεμούρα του κάθε απερχόμενου καθάρματος αλλά και πολλών εν ενεργεία να λένε την μοιραία αλήθεια πολλά χρόνια μετά, όταν η καταστροφή έχει ήδη συντελεστεί, αλλά και χωρίς διάθεση αποκατάστασης του δικαίου - δηλαδή ναι μεν εγκληματίσαμε, αλλά τί να γίνει, ας συνεχίσουμε να εγκληματούμε - έχει να κάνει σίγουρα με κάποια δικλείδα ασφαλείας, ένα ελαφρυντικό, που όλοι αυτοί οι εγκληματίες προσπαθούν να αποκτήσουν, σε περίπτωση που στο μέλλον στηθεί κάποια "Νυρεμβέργη" και γι αυτούς).
15 νεκροί, αλλά δεν είναι ώρα για αναζήτηση ευθυνών εν μέσω μερισματανάπαυλας στη μιζοχώρα.
Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης.
21.03.2014 –Ιωάννινα – Αλέξης Τσίπρας.
«... Θεωρούμε πράξη ντροπής, πράξη καταισχύνης, πράξη ταπείνωσης του κάθε πολίτη αυτής της χώρας: Από τη μια να αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι εκατομμυρίων ανθρώπων. Και από την άλλη να τους πετούν κάποια ψίχουλα, για να εξαγοράσουν όπως φαντάζονται τη στήριξή τους στην ίδια πολιτική που τους έκλεψε το ψωμί κι έχει σκοπό να τους κλέψει και το τραπέζι και τις καρέκλες και το σπίτι.
Αν αυτό δεν είναι ο απόλυτος πολιτικός ξεπεσμός τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Πρόκειται για μια πράξη βαθιά ανήθικη, που δείχνει το φόβο τους μπροστά στις κάλπες. Αλλά και για μια πράξη που δείχνει όχι μόνο πόσο περιφρονούν τον ελληνικό λαό, αλλά και πόσο υποτιμούν την αξιοπρέπεια και την οργή του.