Rib and Sea
Πάμε για "πόλεμο" ή και για πόλεμο, αν καταλάβατε...
Του Διονύση Χοϊδά.
Πηγή : http://www.katohika.gr/2015/03/pame-gia-polemo-h-kai-polemo-an-katalabate.html
Τι εξανάγκασε τον Πούτιν να ετοιμάζει το "χρυσό Ρούβλι". Μερικές αλήθειες που πολλοί τις αγνοούν και καταντούν εύπιστοι απέναντι σε όλους, δραχμολάγνους και Ευρωληγούρηδες!
Και ενώ ο κόσμος καίγεται, το ερώτημα που ακούγεται μέσα από τη γη (όταν χώνουμε το κεφάλι στην άμμο) είναι μονότονο: Παραμονή στο ευρώ ή επιστροφή στη Δραχμή;
Και κανείς δεν τολμά να πει «Για τα μπάζα και οι δύο εκδοχές!», από το φόβο μην χαρακτηριστεί «αποσυνάγωγος» από το Ιερό Μαντρί του... Τελικά, πίσω (αλλά πολυυυυυυυυυ πίσω, ώστε να μην φαίνονται) και από τις δύο εκδοχές κρύβονται οι ίδιοι κύκλοι – άσχετα με το αν θα ωφεληθούν με τα κοκκάλα και τα ψίχουλα διαφορετικά τσιράκια στην μια περίπτωση και διαφορετικά στην άλλη. Κι αυτό, από ό,τι βλέπω, δεν το συνειδητοποιούν ούτε καν εκείνοι που (με καλή πρόθεση) προπαγανδίζουν τη μια ή την άλλη εκδοχή.
Έχετε υπομονή, σήμερα, για μεγάλο κείμενο; Αν ναι, να ξέρετε ότι κάπου προς το τέλος θα υπάρχει το «κρέας» - όλα τα άλλα που παρεμβάλλονται είναι για να «δομήσουν» την αποκάλυψη.
Από τη σάτιρα, στα δάκρυα: Το Δίστομο σε μία ταβέρνα στη γερμανική τηλεόραση.
Επιμέλεια: Β.Ψυχογιός.
Πηγή : http://news.in.gr/world/article/?aid=1231396428
Βερολίνο.
Σατιρική εκπομπή της γερμανικής κρατικής τηλεόρασης καταπιάστηκε με το θέμα των αποζημιώσεων, και η έκβαση ήταν απροσδόκητη: Η γερμανική επιχειρηματολογία παρουσιάζεται σαρκαστικά και το γέλιο σταδιακά μειώνεται, μέχρι που στο πλατό εμφανίζεται ο Αργύρης Σφουντούρης, επιζών του Δίστομου.
Η εκπομπή Anstalt του ZDF έκλεισε την Κυριακή με ένα σκετσάκι για την τρόικα, την ελληνική κρίση αλλά και το ανακινηθέν ζήτημα των πολεμικών επανορθώσεων.
Στο σκηνικό έχει στηθεί η ταβέρνα «Austeros» («λιτός» όπως λιτότητα), όπου σε προηγούμενο σκετς έχουν γραφτεί στον πίνακα αυτά που πρέπει όλες οι πλευρές να τηρούν στην ευρωπαϊκή κρίση: «1. Οι κανόνες είναι κανόνες, 2. Τα χρέη πρέπει να πληρώνονται, 3. Όχι κόλπα».
Καπεταναίοι των πλοίων, "καπεταναίοι" των καφενείων και "λιμάνια".
Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Θέλω να αναφερθώ, για μία ακόμη φορά, στην πρόσφατη προσάραξη του "Βιτσέντζος Κορνάρος" στο λιμάνι της Κάσου. Και δεν το κάνω επειδή θέλω να δώσω έκταση σε μια θαλασσινή περιπέτεια που, στο κάτω κάτω, είχε αίσιο τέλος, αλλά γιατί πιστεύω ότι οι εγνωσμένης αξίας πλοίαρχοι, που με αυταπάρνηση εξυπηρετούν τις δύσκολες γραμμές του Αιγαίου, δεν πρέπει να γίνονται αντικείμενο χλευασμού και ανέξοδης κριτικής από ωρισμένους ξερόλες του ντόκου που δεν είναι άξιοι να δέσουν ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών τους.
Το βέβαιο είναι ότι το "Βιτσέντζος Κορνάρος" κουβαλάει στις πλάτες του μερικές δεκαετίες αδιάλειπτης θαλασσινής δραστηριότητας, η οποία ξεκίνησε στη Βόρειο Θάλασσα και κατέληξε στα μικρά και ξεχασμένα νησιά του Αιγαίου, όπως είναι η Κάσος και τα Αντικύθηρα. Τα τελευταία χρόνια ευτύχησε να πέσει στα χέρια του καπετάν Δημήτρη Λαδά ο οποίος, εκτός από ένας έμπειρος καπετάνιος, είναι και ένας πολύ καλός και ευγενικός άνθρωπος.
Ορκιστείτε στο "Ζευς"ευλογημένοι!
Του Ελευθέριου Ρήνου.
Ένα συν ένα μπορεί να κάνει τρία; Αν το δεις από φιλοσοφική πλευρά, καμιά φορά 1 + 1 μπορεί να μας κάνει και 4. Αλλά, συνήθως, ποτέ μα ποτέ 1 + 1 δεν μας κάνει 500 τρισεκατομμύρια ευρώ. Ακόμη και όταν ο Άγγελος Βλάχος έγραψε τους παρακάτω πομπώδεις στίχους, με τίτλο "Η ωραία Ελλάς", βρέθηκε ένα περιοδικό – ο σατιρικός "Ραμπαγάς" – να διακωμωδήσει το εξωπραγματικό του πράγματος.
"Ξεύρεις την χώραν που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα
που κοκκινίζ’ η σταφυλή
και θάλλει η ελαία;
– Ω! δεν την αγνοεί κανείς,
είναι η γη η ελληνίς!".
Κι όμως, στη χώρα της "φαιδράς πορτοκαλέας", τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα. Γιατί αν γίνονταν, δεν θα παρακολοθούσαμε με γέλιο (από αυτό, το τρανταχτό, που προκαλεί καρδιοπάθειες) τη φαιδρή προσπάθεια του άφραγκου τρισεκατομμυριούχου Αρτέμη Σώρρα και της ομάδας του, να πείσουν ότι διαθέτουν τα φαιδρά τρισεκατομμύρια των φαιδρών ονείρων μας.
Τι Σώρρας, τι Τσίπρας.
Του Ναπολέοντος Λιναρδάτου.
Πηγή : http://www.blemilo.com/2015/03/blog-post_16.html
Μόνο στην πολιτική παίρνουμε στα σοβαρά κάτι που σε άλλους τομείς της δημόσιας ζωής θα το θεωρούσαμε απατεωνιά ή μια γελοία γραφικότητα. Γελάμε με τον Αρτέμη Σώρρα, αλλά ψηφίζουμε Αλέξη Τσίπρα. Η διαφορά μεταξύ Σώρρα και Τσίπρα είναι ότι ο κ. Τσίπρας είναι πολύ πιο επικίνδυνος.
Ως γνωστόν ο κ. Αρτέμης Σώρρας είναι ο άνθρωπος που υποτίθεται έχει βάλει σ’ ένα λογαριασμό αμερικάνικα ομόλογα αξίας 600 δις, που είναι διαθέσιμα για να πληρωθεί το ελληνικό χρέος και να μας μείνουν και κάτι ψηλά. Μόνο τα 600 δις θα έκαναν τον κ. Σώρρα τον πιο πλούσιο άνθρωπο του κόσμου - και το πιο πλούσιο άτομο στην ιστορία της ανθρωπότητας - αλλά τα 600 δις είναι μόνο η αρχή. Λέει ο κ. Σώρρας ότι η συνολική του περιουσία σε αμερικάνικα ομόλογα φτάνει τα τρία τρις δολάρια. Δηλαδή, ο κ. Σώρρας δεν είναι μόνο ο πιο πλούσιος άνθρωπος στην γη, δεν είναι μόνο ο πιο πλούσιος άνθρωπος στην ιστορία, είναι το πιο πλούσιο ον στο σύμπαν από την μεγάλη έκρηξη που το δημιούργησε μέχρι σήμερα.