Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Έχοντας ακούσει παλαιότερα για τα σχέδια της Αττικής Οδού να επεκτείνει το δίκτυό της από την Αργυρούπολη προς το Κορωπί και το αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος, ασχολήθηκα, Πρωτομαγιά σήμερα, με την ορειβασία. Σκοπός μου να ανιχνεύσω τα σημεία από τα οποία θα περάσει ο νέος αυτοκινητόδρομος της Αττικής Οδού, όποτε και αν αυτός κατασκευαστεί.

Ξεκίνησα από το σπίτι μου στο Κορωπί και κατευθύνθηκα με το παπί προς το ύψωμα του Προφήτη Ηλία. Είχα την εντύπωση ότι από τη βάση του μονοπατιού αυτού ξεκινούσε και το μονοπάτι που ανηφορίζει τον "τρελλό" από την ανατολική του πλευρά και από το διάσελο του Σταυρού. Έκανα λάθος υπολογισμό όμως. Ένα δικαιολογημένο λάθος αφού εδώ και λίγους μήνες έχω αρχίσει να εξερευνώ τον καινούργιο τόπο διαμονής μας και δεν πρόλαβα ακόμη να μάθω όλα τα κατατόπια της ευρύτερης περιοχής. Ο σωστός δρόμος ήταν μερικές εκατοντάδες μέτρα δυτικότερα. Δεν άργησα με το παπί να φτάσω εκεί, να περάσω την ανοικτή μπάρα και να συνεχίσω οδηγώντας με κατεύθυνση προς βορράν. Σε κάποιο σημείο τα νεροφαγώματα του χωμάτινου δρόμου έγιναν απροσπέλαστα για την ευαίσθητη πάπια με τα λεπτά "πόδια" και έτσι αναγκάστηκα να επιστρατεύσω τα δικά μου πόδια.

Πηγή : https://www.tilestwra.com/ena-exeretiko-afieroma-gia-tous-50arides/

Σύμφωνα με τις στατιστικές, αυτοί από εμάς που ήμασταν παιδιά τις δεκαετίες του 40 50 60 και 70 πιθανόν δεν θα έπρεπε να είχαμε επιζήσει.

Οι κούνιες μας ήταν βαμμένες με γυαλιστερή λαδομπογιά με βάση το μόλυβδο. Τα πατώματα είχαν μωσαϊκό που σου περόνιαζε τα κόκκαλα κι οι κρεβατοκάμαρες ξύλινα πατώματα που τα γυάλιζαν με παρκετίνη, με κάτι βαρειές παρκετέζες και κάθε τόσο αγκίθες καρφωνόντουσαν στις ξυπόλητες πατούσες μας.

Οι παιδικές αρρώστιες έκαναν θραύση. Κάθε τόσο κι ένας φίλος ή συμμαθητής πάθαινε ιλαρά, κοκύτη, μαγουλάδες, ανεμοβλογιά.

Κύριοι Βουλευτές, κ. Πρωθυπουργέ και κ. Πρόεδρε της Δημοκρατίας, σας παρακαλούμε θερμά να προστατέψετε το Καστελλόριζο αντί να προσπαθείτε να το καταστρέψετε.

Πρόσφατα, διαβάσαμε σε άρθρα εφημερίδων πως ένας υπουργός (ο ίδιος που δημιούργησε επεισόδια στην ίδια του την πατρίδα, την Χίο), επιχειρεί να διχάσει το Καστελλόριζο, κάτι το οποίο επαληθεύτηκε με κάποιες πιέσεις που ασκήθηκαν. Αυτός λοιπόν ο υπουργός, προφανώς δε γνωρίζει την ακαταλληλότητα για τη δημιουργία, χώρου φιλοξενίας, προσωρινού χώρου για τον ιό, δομής, ή όπως αλλιώς θέλει να το βαφτίσει.

Όλα ξεκινούν από κάτι μικρό, ώστε να το συνηθίσουν οι νησιώτες, και μετά σιγά-σιγά και «ανώδυνα» το μικρό επεκτείνεται σε κάτι μεγαλύτερο. Τουλάχιστον κάποιοι από εμάς καταλαβαίνουμε πως αυτό θα είναι η αρχή της καταστροφής μας, διότι το Καστελλόριζο (που γράφεται με ΔΥΟ λάμδα όπως η Ελλάδα - παρακαλούμε να το μεταφέρετε και στον κ. Μπαμπινιώτη που το γράφει με ένα, ενώ είχε ισχυρισθεί άλλα όταν ανταλλάξαμε emails) δεν έχει τις υποδομές με βάση τον αριθμό κατοίκων του.

Αξιότιμε κ.Τσιόδρα,

Με αφορμή την χθεσινή ανακοίνωση περί υποχρεωτικής χρήσης μάσκας σε κλειστούς χώρους, π.χ ταβέρνες , καφετέριες, μεταφορικά μέσα κ.λπ., αλλά και σε στενούς δρόμους, δημόσιους χώρους, με υποχρεώνετε να σας υπενθυμίσω το παραπάνω βίντεο από προηγούμενη δική σας ενημέρωση, πριν από περίπου 20 ημέρες, όπου μας ενημερώνατε για την μη αναγκαιότητά τους και ακόμη περισσότερο για τις βλαπτικές τους συνέπειες ως προς την υγεία μας! https://www.youtube.com/watch?v=RZxcdxB6vD0&feature=youtu.be

Δεν είμαι αυτός που θα κρίνω την επιστημονική σας κατάρτιση, δεν είμαι γιατρός αλλά οικονομολόγος, έχω όμως κάθε δικαίωμα κάνοντας χρήση της μέγιστης των ιδιοτήτων μου, αυτής του Ελληνα Πολίτη, να σας ρωτήσω πότε είχατε δίκιο, ΤΟΤΕ ή ΤΩΡΑ;

Παραφράζοντας τον τίτλο τού σπουδαίου μυθιστορήματος "Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας" παρατηρούμε πως όπως στο μυθιστόρημα του  Gabriel García Márquez ο έρωτας θριαμβεύει με φόντο την τρομερή αρρώστια της εποχής, την χολέρα, έτσι και σήμερα στο μυθιστόρημα της "δημοκρατικής" Ελλάδας η χυδαιότητα (κυρίως η πολιτική) θριαμβεύει σε κάθε περίπτωση, ακόμη και υπό την απειλή μιας σύγχρονης επιδημίας-πανδημίας.

Η χυδαιότητα της κρατικής τρομοκρατίας είναι εδώ, μπας και δικαιολογηθούν οι αποφάσεις καταστροφής που λήφθηκαν όχι με γνώμονα την υγεία μας, αλλά με απώτερο σκοπό να αποκρυβούν οι ευθύνες της μνημονιακής κατεδάφισης του Εθνικού ΣυστήματοςΥγείας, οι εγκληματικές-προδοτικές ευθύνες του πολιτικού συστήματος στην χώρα μας.