Επειδή πολλά γράφτηκαν στα sites, στα fora, στα blogs, στα μέσα κοινωνικής απομόνωσης και στο YouTube και ακόμη περισσότερα ειπώθηκαν στις μηχανές του κιμά των μέσων μαζικής εξαπάτησης, σχετικώς με το ατυχές συμβάν της Ερέτριας που είχε σαν συνέπεια τον θάνατο του Σήφη Βαλυράκη, σκέφτηκα να αναδημοσιεύσω ένα άρθρο μου που είχε δημοσιευτεί στο τεύχος Ιουνίου του περιοδικού "ΒΥΘΟΣ" με τίτλο "πόσο ασφαλή είναι τα φουσκωτά;".
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Πριν από δύο περίπου μήνες (Απρίλιος 1993) βρέθηκε στον Κορινθιακό, κοντά στην Πάτρα, ένα φουσκωτό σκάφος με πολυεστερική γάστρα μήκους 4.80 μέτρων. Το φουσκωτό ήταν άθικτο, η μανέτα του χειριστηρίου σε θέση full speed και το ρεζερβουάρ των καυσίμων κενό!
Λίγες ημέρες αργότερα βρέθηκε το πτώμα του ενός από τους δύο επιβαίνοντες, ενώ του άλλου, μέχρι την ώρα τουλάχιστον που συντάχθηκαν αυτές οι γραμμές, δεν είχε βρεθεί. Τι συνέβη και η "βάρκα γύρισε μόνη δίχως μέσα τον ψαρά;" Μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν για το τι μεσολάβησε από την ώρα που οι δύο φίλοι μπήκαν στο φουσκωτό για να επιστρέψουν στη βάση τους, μέχρι την ώρα που το σκάφος επέστρεψε "μόνο" του στην περιοχή της Πάτρας σπρωγμένο από τον μαίστρο του Κορινθιακού.