Του Ελευθέριου Ρήνου.
Ταξιδεύοντας με απευθείας πτήση «charter» από την Ελλάδα προς τη Γερμανία, δύο πράγματα είναι που μου κάνουν πάντοτε εντύπωση. Το πρώτο είναι γλωσσολογικό. Έχω μια μικρή αλλεργία στη γερμανική γλώσσα και στο γεγονός ότι ενώ ο πιλότος προσπαθεί να μιλήσει αγγλικά, κανείς άλλος δεν θα το κάνει. Το δεύτερο είναι η υπακοή των Γερμανών κάθε ηλικίας σε οτιδήποτε τους πει το προσωπικό καμπίνας, χωρίς να χρειάζεται να το επαναλάβει.
Οι πτήσεις «charter» έχουν ένα θετικό και ένα αρνητικό. Συνήθως είναι φθηνότερες. Από την άλλη οι επιβάτες συνήθως προέρχονται από μία μόνο χώρα. Έχοντας ταξιδέψει με αντίστοιχες πτήσεις από το Ηνωμένο Βασίλειο προς την Ελλάδα, ήταν ξεκάθαρη η διάθεση των ξένων ταξιδιωτών.









