Σύντομη συνέντευξη του δικηγόρου κ. Δημοσθένη Ζωγράφου στον Ιωσήφ Παπαδόπουλο.

Είναι γνωστό ότι έχει προσφάτως αυξηθεί κατά πολύ ο αριθμός των "ποντικών" που έχουν ιδιαίτερη προτίμηση σε... σκάφη και κινητήρες! Θύματά τους υπήρξαν μέχρι σήμερα πολλοί κατασκευαστές, έμποροι, αλλά και ιδιοκτήτες parking. Το κακό μάλιστα έχει παραγίνει, με τους "ποντικούς" να αδιαφορούν τις περισσότερες φορές για τη "φάκα" και να φεύγουν ανενόχλητοι με την λεία τους...

Το πρώτο σκέλος του ταξιδιού, μέχρι την... "σύλληψή" μας στην Civitavecchia!

(Πρώτο μέρος : http://www.ribandsea.com/memo/276-2010-02-20-11-44-26.html )

Η προετοιμασία καλά κρατούσε, με τον καθένα από μας να έχει αναλάβει και ένα τομέα. Ο Παραδεισιάδης γέμισε ένα κιβώτιο με εργαλεία, εφεδρικές προπέλλες (τρία ζευγάρια πήραμε μαζί μας, αφού το πόδι της μηχανής ήταν duo prop), λάδια για το κάρτερ, εξολκέα για τα φίλτρα, στουπί, εφεδρικά φίλτρα για την υδατοπαγίδα και πάει λέγοντας. Ο Θανάσης κάτι ετοίμαζε, αλλά τα δικά μου τρεξίματα δεν με άφησαν να δω τι ακριβώς. Του είχα άλλωστε απόλυτη εμπιστοσύνη πως θα κάνει ό,τι το καλύτερο στον τομέα που είχε αναλάβει. Αργότερα διαπίστωσα ότι μέχρι κατσαρόλα, τρίφτη για το τυρί, μπαχαρικά, μπρίκι, καφέ, τρίκιλη μπουκάλα αερίου, τσάϊ, μούσλι και ένα σωρό άλλα φαγώσιμα και παρελκόμενα μαγειρικής είχε τοποθετήσει με τάξη σ' ένα μεγάλο χαρτοκιβώτιο!

Γεύση μαστίχας, άρωμα λεμονανθών και την εικόνα της ανθισμένης άγριας τουλίπας (λαλάδες τις λέμε στη Χίο) θα γευτούν οι εκπρόσωποι των Ομίλων που θα επισκεφθούν το νησί μας το τετραήμερο της 25ης  Μαρτίου. Ο "Όμιλος Φουσκωτών Σκαφών Χίου" ετοιμάζεται πυρετωδώς - εν μέσω πραγματικά πολύ δύσκολων οικονομικών συγκυριών - για την επερχόμενη Πανελλήνια Συγκέντρωση Φουσκωτών Σκαφών που θα γίνει στην Χίο στις 2, 3 & 4 Ιουλίου 2010.

Του Ιωσήφ Παπαδόπουλου.

Σκάλιζα τις προάλλες το αρχείο όσων άρθρων μου έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά ή εφημερίδες κατά την διάρκεια των τελευταίων τριάντα ετών και, μεταξύ των άλλων, βρήκα ένα άρθρο που είχε δημοσιευτεί τον Μάρτιο του 1998 στο περιοδικό "Νέμεσις" της κ. Λιάνας Κανέλλη. Αρθρογραφούσα τακτικά στο περιοδικό εκείνο, όσο η εκδότις του ήταν μάχιμη δημοσιογράφος. Όταν όμως αποφάσισε να συχνάζει, επί μισθώ, και να χαίρει ασυλίας εκεί όπου συχνάζουν τα "γουρούνια με την ίδια φάτσα" (δικά της λόγια), πήρα τα κουβαδάκια μου και τράβηξα για άλλη παραλία...

Όσο μελετώ το εγχειρίδιο του αειμνήστου νεοέλληνα δημοσιογράφου και φιλοσόφου Ευάγγελου Λεμπέση, περί της "τεραστίας σημασίας των βλακών εν τω συγχρόνω βίω", τόσο πιο πολύ πείθομαι, και τρομάζω συγχρόνως, για την διαχρονικότητα και την επικαιρότητά του! Και πράγματι, δεν χρειάζεται να κοπιάσει κανείς πολύ για να δει ότι η κατωτάτη αυτή βαθμίδα του κοινωνικού διαφορισμού, οι βλάκες δηλαδή, κατέχουν ηγετικές θέσεις στην κοινωνία και υψηλές θέσεις εξουσίας στην πολιτική! Και δεν θα ήταν τραγικό ξέρετε αυτό, εάν η βλακεία βάδιζε μόνη της. Το ατυχές της υπόθεσης είναι ότι την συνοδεύει κατά κανόνα και η απάτη! Και η απάτη, περιοριζομένη στις αγελαίες (κατά Λεμπέση) συναθροίσεις μη κερδοσκοπικών συλλόγων, fora ή blogs, μπορεί μεν να είναι γραφική και σχετικώς ακίνδυνη, όταν όμως αυτή επεκτείνεται στους κύκλους των πολιτικών και των ασκούντων πάσης φύσεως εξουσία, γίνεται άκρως επικίνδυνη, όχι μόνο για τους πολίτες, αλλά και για την ίδια την εθνική υπόσταση, ακεραιότητα και κυριαρχία της χώρας. Οι πρόσφατες άλλωστε εξελίξεις επιβεβαιώνουν απολύτως αυτόν τον ισχυρισμό.