Του Μπάμπη Κωνσταντάτου.
Αυτό το θέμα το είχα πολύ καιρό στο μυαλό μου, ωστόσο περίμενα να κάνω ακόμα κάτι, έτσι ώστε να βγάλω πιο πλήρη συμπεράσματα και μετά να τα πω και σε σας. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Όταν πήρα το camper, ήταν μεν το πρώτο αυτοκίνητο με πετρέλαιο που αποκτούσα, αλλά με τους ντιζελοκινητήρες είχα επαφή, από τη χρήση τους σε σκάφη. Έτσι, όταν γύρισα για πρώτη φορά τη μίζα του camper και άκουσα τον χαρακτηριστικό ήχο των ψεκαστήρων, ήμουν σε θέση να γνωρίζω, ότι η συμπεριφορά του ποδιού μου πάνω στο γκάζι δεν θα έπρεπε να είναι η ίδια, όπως στα αυτοκίνητα με τους βενζινοκινητήρες. Αυτό ήταν η πρώτο που σκέφτηκα αλλά και εφάρμοσα, όσον άφορά στην οδηγική συμπεριφορά μου προς το μοτέρ.
Η παρακμή προηγείται της καταστροφής.
Σχολιάζει το άρθρο με τίτλο "ο λύκος εξοντώθηκε, η λύκαινα όμως εγκυμονεί" ο Πάνος Λιάρος.
Είσαι "πρώτη μούρη" Ιωσήφ. Οι συνάνθρώποί μας όμως στο bezirk Griechenland προτιμούν Schlafen viel Schlafen. Εγείρονται μόνο με Χαρδαβελο-τριανταφυλλο-χατζηνικολαίους και λοιπούς "δουλευταράδες" του είδους. Τρίβει τα χέρια του το παπαδοπολιτικοδικαστικό μαφιόζικο σύμπλεγμα. Ούτε οι ίδιοι ήλπιζαν να τους βγεί τόσο ήσυχη αυτή η ράτσα αμνοεριφίων.
Δεν πα να λες εσύ κι εγώ; Αυτοί εκεί, εθισμένοι στο δούλεμα. Δεν φταίς εσύ φταίει η άγνοιά σου, λέγαμε παλιά φοιτητές. Θέλουν κοπαδάρχες ταγούς και κάλπικα ινδάλματα. Εθισμός στην πλαστοπροσωπεία. Δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Ομοίως και αντιθέτως με μας, που δεν μπορούμε να πούμε ψέμματα. Εγώ π.χ. παθαίνω κάτι σαν τον Πινόκιο.
Ο λύκος εξοντώθηκε, η λύκαινα όμως εγκυμονεί.
Γράφει, σκεπτόμενος και προβληματισμένος, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Όντως είναι "περίεργη" αυτή η όψιμη επίδειξη "δύναμης" και "ευσυνειδησίας" εκ μέρους των "θεραπόντων" της Θέμιδος, την ώρα ακριβώς που οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι νοιώθουν τη γη να φεύγει κάτω απ' τα πόδια τους και τις καρέκλες τους να τρίζουν από την επικείμενη λαϊκή έκρηξη. Την ώρα που οι εκπρόσωποι της τρόϊκας αλωνίζουν ανενόχλητοι στα υπουργικά γραφεία και φέρνουν νέα μέτρα, νέες κατασχέσεις, νέες αυτοκτονίες.
Είναι οι ίδιοι αυτοί δικαστές που τόσα χρόνια κωφεύουν στις κραυγές αγωνίας τόσων συνελλήνων. Που κάνουν πως δεν βλέπουν τα μνημόνια τα οποία παρανόμως υπογράφονται. Που κάνουν πως δεν βλέπουν την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας και του δημόσιου πλούτου. Που βάζουν στο συρτάρι τις προσφυγές των πολιτών όταν αυτοί ζητούν να συλληφθούν οι βουλευτές που υπογράφουν την παράδοση της χώρας, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.
Αλληλογραφία με έναν άγνωστο συμπολεμιστή.
Από τότε που εγκατέλειψα τα περιοδικά του ειδικού Τύπου της Θάλασσας, τους συλλόγους και τα fora και άρχισα να γράφω σ' αυτόν τον ταπεινό, πλην επώνυμο, μάχιμο και έντιμο ιστότοπο, τα είδα όλα! Γνώρισα σημαντικούς ανθρώπους, που ήταν στην απομόνωση και μου άνοιξαν την καρδιά τους, όπως ο πρώην μοναχός Νικόδημος, ο Αννίβας και ο Απόλλων Αρτέμης, ο αείμνηστος Καλύμνιος δύτης Σταύρος Βαλσαμίδης, ο μαστρο Μιχάλης Φωκάς, ο Μιχάλης Καλογεράκης και τόσοι άλλοι. Γνώρισα καλύτερα ήδη φίλους μου, που άρχισαν να γράφουν στον χώρο αυτό, άλλοτε με ψευδώνυμο, όπως ο "παράξενος και διαστροφικός αναγνώστης", και άλλοτε επωνύμως, όπως ο Μπάμπης Κωνσταντάτος και ο Αρχιμήδης Τουσμάνωφ.
Προσγείωση trike στο Τατόϊ στα πλαίσια του Athens Flying Week 2013
Στα πλαίσια του Athens Flying Week 2013 προσγειώθηκε το μεσημέρι της Πέμπτης 26/9/2013 το SX-UAO προκειμένου να εκτεθεί σαν στατικό έκθεμα. Ήταν το δεύτερο υπερελαφρό αφού... την μεγάλη έκπληξη έκανε ο Απόστολος Κατσούγιας με τον Ζαχαρία Αναπολιτάκη με το αυτόγυρο Ι-Α024 της Αερολέσχης Θήβας που ξύπνησαν πρωί πρωί και έφτασαν στο Τατόϊ πρώτοι.
Δεν θα σας κάνω ρε τη χάρη να πέσω απ' το μπαλκόνι!
Γράφει, έτοιμος να πάρει τα βουνά, ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Είναι τραγικό να βλέπει κανείς γύρω του τα πάντα να καταρρέουν και να μη μπορεί να αντιδράσει, να μη μπορεί να κάνει τίποτε, καθώς όχι ένας αλλά ούτε δέκα κούκοι δεν μπορούν πια να φέρουν την άνοιξη. Απίστευτη αδράνεια, αρρωστημένη ομαδική ύπνωση, υποτυπώδεις μεμονωμένες αντιδράσεις, προσπάθεια να σώσει ο καθένας το τομάρι του ή ό,τι μπορεί να σωθεί, ενώ δεν γίνεται κουβέντα για ομαδικές κινητοποιήσεις, πέρα από τις άτονες απεργίες όσων ο εργασιακός τους χώρος διαθέτει συνδικαλιστική εκπροσώπηση.
Ευνοϊκή απόφαση του Ειρηνοδικείου της Πάρου για δανειολήπτη.
Γράφει ο δικηγόρος κ. Δημήτριος Αναστασόπουλος.
Μία εξαιρετική απόφαση του Ειρηνοδικείου Πάρου βάζει τα πράγματα στη θέση τους όσον αφορά τη συμβολή των Τραπεζών στην υπερχρέωση των πολιτών και τις επιθετικές πρακτικές προώθησης των προϊόντων τους κατά το παρελθόν.
Οι τράπεζες δεν είναι άμοιρες ευθυνών…….. η εν λόγω πιστώτρια, θα μπορούσε να αρνηθεί τη δανειοδότηση της αιτούσας, εφόσον διαπίστωνε ότι ήταν μειωμένης πιστοληπτικής ικανότητα….. αντιθέτως …… δόθηκε στην αιτούσα το ως άνω στεγαστικό δάνειο, εκ 250.000 ελβετικών φράγκων αποβλέποντας στα πρόσκαιρα οφέλη από αυτήν και συντελώντας έτσι στην υπερχρέωση της.
ΑΝΕΚ LINES: Αρωγός του Πλατανιά για δεύτερη χρονιά.
Η ΑΝΕΚ LINES ανανεώνει την υποστήριξή της στον Α.Ο. ΠΛΑΤΑΝΙΑ για δεύτερη χρονιά χορηγώντας τη χανιώτικη ομάδα, η οποία θα εμφανίζεται και τη φετινή αγωνιστική περίοδο στη Super League με το λογότυπο της ΑΝΕΚ στο πίσω μέρος της φανέλας της.
Στην εκδήλωση παρουσίασης των νέων εμφανίσεων του ΠΛΑΤΑΝΙΑ που πραγματοποιήθηκε πριν λίγες μέρες στα Χανιά και φιλοξενήθηκε στο Συνεδριακό Κέντρο της ΑΝΕΚ, ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΠΑΕ Πλατανιάς κ. Στέλιος Βαρουξάκης εξήρε την συμβολή όλων προκειμένου η Χανιώτικη ομάδα να αγωνίζεται και φέτος, για δεύτερη διαδοχική περίοδο, στη Super League.
Αυτό που ζούμε σήμερα έχει ξαναγίνει!
Τρομακτικές οι συμπτώσεις με το έτος 1843...
Το καλοκαίρι του 1843, η Ελλάδα έπρεπε να καταβάλει στις τράπεζες της Ευρώπης τα τοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων που είχε πάρει η χώρα. Δυστυχώς τα λεφτά δεν είχαν πάει σε υποδομές που θα βοηθούσαν την κατεστραμμένη Ελληνική οικονομία, αλλά είχαν σπαταληθεί στους εμφυλίους της επανάστασης και στα λούσα του παλατιού και των Βαυαρών συμβούλων του στέμματος.
Μια τάξη φυλετικά διαχωρισμένη.
Ο ρατσισμός και οι φυλετικές διακρίσεις απασχολούν ακόμη και σήμερα τις κοινωνίες. Φαντάσματα του παρελθόντος επιστρέφουν και είναι διψασμένα για διακρίσεις και αίμα. Το χρώμα των ματιών και του δέρματος προκαλούν και πάλι τους εκπροσώπους της "αρείας" φυλής. Δείτε το βίντεο που ακολουθεί και πώς η δασκάλα Jane Elliott αντιμετώπισε το πρόβλημα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής διδάσκοντας τους μικρούς μαθητές ενός σχολείου στην Αϊόβα, αλλά και τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους μιας φυλάκης.