Γράφει ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.
Θέλω να αναφερθώ, για μία ακόμη φορά, στην πρόσφατη προσάραξη του "Βιτσέντζος Κορνάρος" στο λιμάνι της Κάσου. Και δεν το κάνω επειδή θέλω να δώσω έκταση σε μια θαλασσινή περιπέτεια που, στο κάτω κάτω, είχε αίσιο τέλος, αλλά γιατί πιστεύω ότι οι εγνωσμένης αξίας πλοίαρχοι, που με αυταπάρνηση εξυπηρετούν τις δύσκολες γραμμές του Αιγαίου, δεν πρέπει να γίνονται αντικείμενο χλευασμού και ανέξοδης κριτικής από ωρισμένους ξερόλες του ντόκου που δεν είναι άξιοι να δέσουν ούτε τα κορδόνια των παπουτσιών τους.
Το βέβαιο είναι ότι το "Βιτσέντζος Κορνάρος" κουβαλάει στις πλάτες του μερικές δεκαετίες αδιάλειπτης θαλασσινής δραστηριότητας, η οποία ξεκίνησε στη Βόρειο Θάλασσα και κατέληξε στα μικρά και ξεχασμένα νησιά του Αιγαίου, όπως είναι η Κάσος και τα Αντικύθηρα. Τα τελευταία χρόνια ευτύχησε να πέσει στα χέρια του καπετάν Δημήτρη Λαδά ο οποίος, εκτός από ένας έμπειρος καπετάνιος, είναι και ένας πολύ καλός και ευγενικός άνθρωπος.