Προσπαθεί να βρει άκρη ο Ιωσήφ Παπαδόπουλος.

Θα θυμάστε την ερώτηση εκείνου του νεαρού, στην εκπομπή enikos του Νίκου Χατζηνικολάου, προς τον υπουργό Εθνικής Αμύνης Πάνο Καμμένο, σχετικώς με την "ευρεσιτεχνία- πατέντα" του Πέτρου Ζωγράφου και τις αμήχανες και ασυνάρτητες απαντήσεις του υπουργού ο οποίος, πότε μιλούσε για πατέντα, που έχει τάχα καθιερωθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο (!?) με την βοήθεια μάλιστα της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών (!?), πότε για συσκευή που προορίζεται αποκλειστικώς για χρήση από τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας και πότε για συσκευή που θα μπορεί να έχει και πολιτική χρήση! Και όλα αυτά την ώρα που, ακόμη και σήμερα, η συσκευή αυτή δεν έχει τεθεί σε λειτουργία για να αποδώσει όσα ισχυρίζεται ότι αποδίδει ο "εφευρέτης" της! Πλην, βεβαίως, των στιγμιαίων δοκιμών στο στούντιο της ζούγκλας όπου η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας εξαντλήθηκε σε μερικά watt, τα οποία εύκολα θα μπορούσε να παράξει μια απλή μπαταρία και ένας inverter...

Του Νίκου Χρυσικόπουλου.

Εδώ η Rothschild το έχει... τούμπανο, και εμείς κρυφό καμάρι… Αυτή η περίεργη μυστικότητα που έχει επικρατήσει γύρω από την επιλογή και την ύπαρξη ή μη σύμβασης μεταξύ ελληνικού δημοσίου, επί της ουσίας του ΟΔΔΗΧ και της Rothschild, προκαλεί αρκετά εύλογα ερωτήματα. Γιατί ενώ η ελληνική κυβέρνηση παριστάνει την ανήξερη, από την Rothschild κατ’ επανάληψη από πέρυσι γίνεται αναφορά στην συγκεκριμένη "δουλειά" που έχει αναλάβει για το ελληνικό κράτος! Σε επίσημα έγγραφά της!

Και φυσικά η υπόθεση έχει λάβει εντελώς διαφορετική διάσταση μετά και το ταξίδι του πρωθυπουργού στο Παρίσι και τις επίσημες δηλώσεις που ακολούθησαν. Όπου επιχειρείται να γίνει... παρθενογένεση στις σχέσεις ελληνικής κυβέρνησης και Rothschild. Γιατί δια στόματος του κυβερνητικού εκπροσώπου κ. Τζανακόπουλου ακούσαμε ότι ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος ζήτησε στις 25 Ιανουαρίου από τον ΟΔΔΗΧ να βρει σύμβουλο και μετά από δύο ημέρες του υπεδείχθη από τον οργανισμό η Rothschild! Έτσι απλά… Και το μόνο που εκκρεμεί είναι η έκδοση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης. Ε, τώρα όσον αφορά το ταξίδι του πρωθυπουργού... σύμπτωση...

Του Simple Man.

Ξέρεις πότε τελείωσε αυτός ο λαός; Την ημέρα που του έδωσαν το χαρτί της ελευθερίας και δεν είδε στο τέλος της σελίδας τα ψιλά γράμματα του συμβολαίου που υπέγραφε. Ήταν η τελευταία του ευκαιρία πριν εφτά δεκαετίες να σπάσει όλες τις συμφωνίες με τους μέχρι τότε εξουσιαστές Ευρωπαίους και να φτιάξει κράτος. Δεν άντεχε όμως άλλο πόλεμο, άλλη στέρηση, άλλη μάχη και είπε να ελευθερωθώ τώρα και βλέπουμε για αύριο. Από πότε το μάθημα της ελευθερίας διακόπτεται για κομματικές διαφημίσεις με σπόνσορες πακέτα Μάρσαλ;

Την ημέρα που κατέβηκαν οι σβάστικες από όλα τα κρατικά κτίρια και έφυγε και το τελευταίο τζιπ με τους ναζιστές αξιωματικούς από την Αθήνα, βγήκε η Ελλάδα στους δρόμους να πανηγυρίσει την "νίκη" της. Επάνω σε αυτόν τον πανηγυρισμό, στον οργασμό της στιγμιαίας ελευθερίας δεν ήθελε να λύσει κι άλλο πρόβλημα. Το σημαντικότερο πρόβλημα: Το πού ανήκω τώρα. Πώς νοείται να έχεις ελευθερία όταν πρέπει να ανήκεις κάπου;

Του Προκόπη Μπίχτα.

Τώρα που εξαπλώνεται η συζήτηση για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, κοινωνικοποιήσεις – εθνικοποιήσεις τραπεζών, διαγραφή του χρέους κλ.π., ξεπήδησαν οι συνήθεις αντιρρησίες και καθ’ έξιν απορημένοι και “θέτουν προβληματισμούς” “πώς θα γίνουν αυτά” και εξάγουν ή υπονοούν και πόρισμα “αυτά δεν γίνονται”!

Ότι ανάλογες ενέργειες έχουν γίνει σε δεκάδες χώρες, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών του κόσμου διαθέτουν εθνικά νομίσματα, ότι, μέσα στον 20ο αιώνα, 47 χώρες έχουν κηρύξει στάση πληρωμών για τα χρέη τους και οι 44 από αυτές πέτυχαν πρωτοφανείς ρυθμούς ανάπτυξης, ότι σε μια σειρά χώρες έχουν χαριστεί και διαγραφεί τα χρέη ιδιωτών και πολλά άλλα πράγματα, προφανώς “δεν έχουν υποπέσει στην αντίληψή τους”! “Προσπαθούν” ακόμα να ανακαλύψουν τον τροχό!